திருத்தணிகை மலைமேலே குமார தேவன்
திருக்கொலுவீற றிருக்குமதன் பொருளைக் கேளர்!
திருத்தணிகை யென்பதிங்கு பொறுமை யின்பேர்,
செந்தமிழ்கண் டீர்,பகுதி: ‘தணியே னுஞ்சொல்,
பொருத்தமுறுந் தணிகையினால் புலமை சேரும்,
‘பொறுத்தவரே பூமியினை ஆள்வார்’என்னும்
அருத்தமிக்க பழமொழியும் தமிழிலுண்டாம்
அவனியிலே பொறையுடையான் அவனே தேவன்.
பொறுமையினை அறக்கடவுள் தல்வனென்னும்
யுதிட்டிரனும் நெடுநாளிப் புவிமேல் காத்தான்,
இறுதியிலே பொறுமைநெறி தவறிவிட்டான்
ஆதலாற் போர்புரிந்தான் இளையா ரோடே;
பொறுமையின்றிப் போர்செய்து பரத நாட்டைப்
போர்க்களத்தே அழித்துவிட்டுப் புவியின் மீது
வறுமையையுங் கலியினைம் நிறுத்தி விட்டு
மலைமீது சென்றான்பின் வானஞ் சென்றான்.
ஆனாலும் புவியின்மிசை உயிர்க ளெல்லாம்
அநியாய மரணமெய்தல் கொடுமை யன்றோ?
தேனான உயிரைவிட்டுச் சாகலாமோ?
செத்திடற்குக் காரணந்தான் யாதென் பீரேல்,
கோனாகிச் சாத்திரத்தை யாளு மாண்பார்
ஜயதீச சந்த்ரவ கூறுகின்றான்;
(ஞானானு பவத்திலிது முடிவாங் கண்டீர்!)
“நாடியிலே அதிர்ச்சியினல் மரணம்”என்றான்.
கோபத்தால் நாடியிலே அதிர்ச்சி யுண்டாம்;
கொடுங்கோபம் பேரதிர்ச்சி:சிறிய கோபம்
ஆபத்தாம்,அதிர்ச்சியிலே சிறிய தாகும்;
அச்சத்தால் நாடியெலாம் அவிந்து போகும்;
தாபத்தால் நாடியெலாம் சிதைந்து போகும்.
கவலையினால் நாடியெலாம் தழலாய் வேகும்;
கோபத்தை வென்றிடலே பிறவற் றைத்தான்
கொல்வதற்கு வழியெனநான் குறித்திட் டேனே.
in English
Thiruthanigai malaimele kumaara dhevan
thirukkoluveera rirukumadhan porulaik keleer!
thiruthanigai yenpathingu porumai yinper
senthamizhkan deer paguthi thaniye nunjol
poruthamurunth thanigaiyinaal pulaimai serume
poruthavare poomiyinai aalvaar yennum
aruthamikka pazhamozhiyum thamizhilundaam
avaniyile poraiyudaiyaan avane dhevan
Porumaiyinai arakkadavul thalvanennum
yuthittiranum nedunaalip puvimel kaathaan
iruthiyile porumai neri thavarivittan
aathalaar porpurinthaan ilaiyaa rodae
porumaiyindrip porseithu paratha naattaip
porkkalaththe azhithuvittup puviyin meethu
varumaiyaiyung kaliyinaim niruthi vittu
malaimeethu sentraanpin vaananj sendraan
Aanaalum puviyinmisai uyirga lellam
aniyaaya maranameithal kodumai yandro?
thenaana uyiraivituch saagalaamo?
seththidarkuk kaarananthaan yaathen beerel
konaakik saathirathai yaalu maanbaar
jayatheesa santhrava koorukindraan
(nyaanaanu pavathilithu mudivaang kandeer!)
naadiyile athirchiyinal maranam yendraan
Kobaththaal naadiyile athirchi yundaam;
kodungobam perathirchi siriya kobam
aabathaam athirchiyile siriya thaagum
achathaal naadiyellam avinthu pogum
thaabathaal naadiyellam thazhalaai vegum;
kobathai vendridale piravar traithaan
kolvatharku vazhiyena naan kurithit tenae
சொல்லடா! ஹரியென்ற கடவுள் எங்கே?
சொல்” லென்று ஹிரணியன் தான் உறுமிக் கேட்க,
நல்லதொரு மகன்சொல்வான்;- தூணி லுள்ளான்
நாரா யணன்துரும்பி லுள்ளான்” என்றான்.
வல்லபெருங் கடவுளிலா அணுவொன் றில்லை,
மஹாசக்தி யில்லாத வஸ்து வில்லை,
அல்லலில்லை அல்லலில்லை அல்ல லில்லை;
அனைத்துமே தெய்வமென்றால் அல்ல லுண்டோ?
கேளப்பா,சீடனே! கழுதை யொன்றைக்
“கீழான” பன்றியினைத் தேளைக் கண்டு
தாளைப்பார்த் திருகரமுஞ் சிரமேற் கூப்பிச்
சங்கரசங் கரவென்று பணிதல் வேண்டும்;
கூளத்தை மலத்தினையும் வணங்கல் வேண்டும்;
கூடிநின்ற பொருளனைத்தின் கூட்டம் தெய்வம்.
மீளத்தான் இதைத்தெளிவா விரித்துச் சொல்வேன்;
விண்மட்டும் கடவுளன்று மண்ணும் அஃதே.
சுத்தஅறி வேசிவமென் றுரைத்தார் மேலோர்
சுத்தமண்ணும் சிவமென்றே உரைக்கும் வேதம்;
வித்தகனாம் குருசிவமென் றுரைத்தார் மேலோர்,
வித்தையிலாப் புலையனு மஃதென்னும் வேதம்;
பித்தரே அனைத்துயிருங் கடவுளென்று
பேசுவது மெய்யானால் பெண்டி ரென்றும்
நித்தநும தருகினிலே குழந்தை யென்றும்
நிற்பனவுந் தெய்வமன்றோ நிகழ்த்து வீரே?
உயிர்களெல்லாம் தெய்வமன்றிப் பிறவொன் றில்லை;
ஊர்வனவும் பறப்பனவும் நேரே தெய்வம்;
பயிலுமுயிர் வகைமட்டு மன்றி யிங்குப்
பார்க்கின்ற பொருளெல்லாம் தெய்வம் கண்டீர்;
வெயிலளிக்கும் இரவி,மதி,விண்மீன்,மேகம்
மேலுமிங்குப் பலபலவாம் தோற்றங் கொண்டே
இயலுகின்ற ஜடப்பொருள்கள் அனைத்தும் தெய்வம்;
எழுதுகோல் தெய்வமிந்த எழுத்தும் தெய்வம்;
in English
Solladaa! hariyendra kadavul yenge?
sol lendru hiraniyan thaan urumik ketka
nallathoru magansolvaan thooni lullaan
naaraa yananthurumbi lullaan yendraan
vallaperung kadavulilaa anuvon drillai
magaasakthi yillatha vasthu villai
allalillai allalillai allalillai;
anaithume dheivamendraal alla lundaa?
Kelappa seedane! kazhuthai yondraik
keezhaana pandriyinaith thelaik kandu
thaalaipaartha thirukaramunj siramer kooppich
sangarasang garavendru panithal vendum
koolathai malathinaiyum vanangal vendum
koodinindra porulanaithin kootam dheivam
meelathaaan ithaiththelivaa virithuch solven
vinmattum kadavulandru mannum aggthe
Suthtari vesivamendru druraithaar melor
suthtamannum sivamendre uraikkum vetham;
viththakanaam gurusivamendruraithaar melor
vithtaiyilaap pulaiyanum maggthennum vetham
pithtare anaithuyirung kadavulendru
pesuvathu meiyaanaal pendi rendrum
nithtanuma tharukinile kuzhanthai yendrum
nirpanavunth dheivamendro nigazhthu veere?
Uyirgalellam dheivamandrip piravon drillai
oorvanavum parapanavum nere dheivam;
payilumuyir vagaimattu mandri yingup
paarkindra porulellaam dheivam kandeer;
veyilalikkum iravi mathi vinmeen megam
melumingup palapalavaam thotrang konde
iyalukidra jadaporulgal anaithum dheivam;
yezhuthukol dheivamintha yezhuthum dheivam;
ஞானகுரு தேசிகனைப் போற்று கின்றேன்;
நாடனைத்துந் தானாவான் நலிவி லாதான்;
மோனகுரு திருவருளால் பிறப்பு மாறி
முற்றிலும்நாம் அமரநிலை சூழ்ந்து விட்டோம்;
தேனனைய பராசக்தி திறத்தைக் காட்டிச்
சித்தினியல் காட்டிமனத் தெளிவு தந்தான்;
வானகத்தை இவ்வுலகி லிருந்து தீண்டும்
வகையுணர்த்திக் காத்தபிரான் பதங்கள் போற்றி!
எப்போதும் குருசரணம் நினைவாய்,நெஞ்சே!
எம்பெருமான் சிதம்பரதே சிகன்தான் எண்ணாய்!
முப்பாழுங் கடந்தபெரு வெளியைக் கண்டான்,
முக்தியெனும் வானகத்தே பரிதி யாவான்,
தப்பாத சாந்தநிலை அளித்த கோமான்,
தவம்நிறைந்த மாங்கொட்டைச் சாமித் தேவன்.
குப்பாய ஞானத்தால் மரண மென்ற
குளிர்நீக்கி யெனைக்காத்தான்,குமார தேவன்;
தேசத்தார் இவன்பெயரைக் குள்ளச் சாமி
தேவர்பிரான் என்றுரைப்பார்;தெளிந்த ஞானி
பாசத்தை அறுத்துவிட்டான்,பயத்தைச் சுட்டான்;
பாவனையால் பரவெளிக்கு மேலே தொட்டான்;
நாசத்தை அழித்துவிட்டான்;யமனைக் கொன்றான்;
ஞானகங்கை தலைமுடிமீ தேந்தி நின்றான்;
ஆசையெனும் கொடிக்கொருகாழ் மரமே போன்றான்;
ஆதியவன் சுடர்ப்பாதம் புகழ்கின் றேனே.
வாயினால் சொல்லிடவும் அடங்கா தப்பா;
வரிசையுடன் எழுதிவைக்க வகையும் இல்லை.
ஞாயிற்றைச் சங்கிலியால் அளக்க லாமோ?
ஞானகுரு புகழினைநாம் வகுக்க லாமோ?
ஆயிர நூல் எழுதிடினும் முடிவு றாதாம்
ஐயனவன் பெருமையைநான் சுருக்கிக் சொல்வேன்;
காயகற்பஞ் செய்துவிட்டான்; அவன்வாழ் நாளைக்
கணகிட்டு வயதுரைப்பார் யாரும் இல்லை.
in English
Nyaanaguru thesigalaip pottru kindren
naadanathumnth thaanaavaan naliva laathaan
monakuru thiruvarulaal pirappu maari
muttrilumnaam amaranilai soozhnthu vittom
thenanaiya paraasakthi thirathaik kaati
sithiniyil kaatimanath thelivu thanthaan
vaanagathai ivvulagilirunthu theendum
vagaiyunarthik kaaththapiraan pathangal potri!
Yeppothum gurusaranam ninaivaai nenje!
yemperumaan sithamparathe siganthaan yennai!
muppaalung kadanthaperu veliyaik kandaan
mukthiyenum vaangathe parithi yaavaan
thappatha saanthanilai alitha komaan
thavamniraintha maangkottai ch chamith devan
kuppaaya nyaanathaal marana mendra
kulirneeki yenaikkaathan kumaara devan
Thesathaar ivanpeyaraik kullach saami
thevarpiraan yendruraippar thelintha nyaani
paasathai aruthuvittan payathaich chuttan
paavanaiyal paravelikku mele thottan
naasathai azhithuvittan yamanaik kondraan
nyaanagangai thalai mudimee thenthi nindraan
aasaiyenum kodikkorukaazh marame pondraan
aathiyavan sudarppatham pugazhkin drenae
Vaayinal sollidavum adangaa thappa
varisaiyudan yezhuthivaikka vagaiyum illai
nyaayitrai sangiliyaal alakka laamo?
nyaanaguru pugazhinainaam vagukka laamo?
aayira nool yezhuthidinum mudivuraatham
iyanavan perumaiyainaan suruki solluven
gaayagarpanj seithuvittan avanvaazh naalaik
kanakittu vayathuraippar yaarum illai
அன்றொருநாட் புதுவைநகர் தனிலே கீர்த்தி
அடைக்கலஞ்சேர் ஈசுவரன் தர்ம ராஜா
என்றபெயர் வீதியிலோர் சிறிய வீட்டில்,
இராஜாரா மையனென்ற நாகைப் பார்ப்பான்
முன்தனது பிதாதமிழில் உபநி டத்தை
மொழிபெயர்த்து வைத்ததனைத் திருத்தச் சொல்லி
என்தனைவேண் டிக்கொள்ள யான்சென் றாங்கண்
இருக்கையிலே அங்குவந்தான் குள்ளச் சாமி.
அப்போது நான் குள்ளச் சாமி கையை
அன்புடனே பற்றியிது பேச லுற்றேன்;
அப்பனே!தேசிகனே!ஞானி என்பார்.
அவனியிலே சிலர்நின்னைப் பித்தன் என்பார்;
செப்புறுநல் லஷ்டாங்க யோக சித்தி
சேர்ந்தவனென் றுனைப்புகழ்வார் சிலரென் முன்னே;
ஒப்பனைகள் காட்டாமல் உண்மை சொல்வாய்,
உத்தமனே! எனக்குநினை உணர்த்து வாயே.
யாவன்நீ? நினக்குள்ள திறமை யென்னே?
யாதுணர்வாய்? கந்தைசுற்றித் திரிவ தென்னே?
தேவனைப்போல் விழிப்ப தென்னே?சிறியாரோடும்
தெருவிலே நாய்களொடும் விளையாட் டென்னே?
பாவனையிற் புத்தரைப்போல் அலைவ தென்னே?
பரமசிவன் போலுருவம் படைத்த தென்னே?
ஆவலற்று நின்றதென்னே? அறிந்த தெல்லாம்,
ஆரியனே,எனக்குணர்ந்த வேண்டும் ” என்றேன்.
பற்றியகை திருகியந்தக் குள்ளச் சாமி
பரிந்தோடப் பார்த்தான்;யான் விடவே யில்லை,
சுற்றுமுற்றும் பார்த்துப்பின் முறுவல் பூத்தான்;
தூயதிருக் கமலபதத் துணையைப் பார்த்தேன்!
குற்றமற்ற தேசிகனும் திமிறிக் கொண்டு
குதிக்தோடி அவ்வீட்டுக் கொல்லை சேர்ந்தான்;
மற்றவன்பின் யானோடி விரைந்து சென்று
வானவனைக் கொல்லையிலே மறித்துக் கொண்டேன்.
in English
Androrunaat puthuvainagar thanile keerthi
adaikkalanjer eesuvaran tharma raja
yendrapeyar veethiyilor siriya veetil
rajaraa maiyanendra naagai paarpan
munthanathu pithaathamizhil ubani dathai
mozhipeyarthu vaiththathanaith thiruthich solli
yenthanaivendikolla yaansendraangan
irukaiyile anguvanthaan kullach saami
Appothu naan kullach saamikaiyai
anbudane pattriyithu pesa luttren
appane!thesigane!nyaani yenbaar
avaniyile silarninnaip pithan yenbaar
seppurunal lashdaanga yoga sithi
sernthavanend runaippugazhvaar silaren munne
oppanaigal kaattamal unamai solvaai
uthamane! yenakuninai unarthu vaaye
Yaavannee? ninakulla thiramai yenne?
yaathunarvaai? kanthaisuttrith thiriva thenne?
dhevanaipol vizhippa thenna?siriyarodum
theruvilae naaigalodum vilaiyaattennae?
paavaiyir putharaipol alaiva thenne?
paramasivan poluruvam padaitha thenne?
aavalatru nindrathenne? arintha thellam
aariyane yenakunarntha vendum yendraan
Pattriyagai thirugiyanthak kullach saami
parinthoda paarthan yaan vidave yillai
suttrumuttrum paarthapin muruval poothan
thooyathiruk kamalapathath thunaiyai paarthen!
kuttramatra thesiganum thimirik kondu
kuthithodi avveetuk kollai sernthan
mattravanpin yaanodi virainthu sendru
vaanavanaik kolliyile marithuk konden
பக்கத்து வீடிடிந்து சுவர்கள் வீழ்ந்த
பாழ்மனையொன் றிருந்ததங்கே;பரமயோகி
ஒக்கத்தன் அருள்விழியால் என்னை நோக்கி
ஒருகுட்டிச் சுவர்காட்டிப் பரிதி காட்டி,
அக்கணமே கிணற்றுளதன் விம்பங் காட்டி,
“அறிதிகொலோ?”எனக்கேட்டான் “என்றேன்”
மிக்கமகிழ் கொண்டவனும் சென்றான்; யானும்
வேதாந்த மரத்திலொரு வேரைக் கண்டேன்.
தேசிகன்கை காட்டியெனக் குரைத்த செய்தி
செந்தமிழில் உலகத்தார்க் குணர்த்து கின்றேன்;
“வாசியைநீ கும்பத்தால் வலியக் கட்டி,
மண்போலே சுவர்போலே வாழ்தல் வேண்டும்;
தேசுடைய பரிதியுருக் கிணற்றி னுள்ளே
தெரிவதுபோல் உனக்குள்ளே சிவனைக் காண்பாய்;
பேசுவதில் பயனில்லை,அனுப வத்தால்
பேரின்பம் எய்துவதே ஞானம்”என்றான்.
கையிலொரு நூலிருந்தால் விரிக்கச் சொல்வேன்.
கருத்தையதில் காட்டுவேன்;வானைக் காட்டி,
மையிலகு விழியாளின் காதலொன்றே
வையகத்தில் வாழுநெறியென்று காட்டி,
ஐயனெனக் குணர்த்தியன பலவாம் ஞானம்,
அதற்கவன்காட் டியகுறிப்போ அநந்த மாகும்,
பொய்யறியா ஞானகுரு சிதம்ப ரேசன்
பூமிவிநா யகன்குள்ளச் சாமி யங்கே.
மற்றொருநாள் பழங்கந்தை யழுக்கு மூட்டை
வளமுறவே கட்டியவன் முதுகின் மீது
கற்றவர்கள் பணிந்தேத்தும் கமல பாதக்
கருணைமுனி சுமந்துகொண்டேன் னெதிரே வந்தான்;
சற்றுநகை புரிந்தவன்பால் கேட்க லானேன்;
தம்பிரானே!இந்தத் தகைமை என்னே?
முற்றுமிது பித்தருடைச் செய்கை யன்றோ?
மூட்டைசுமந் திடுவதென்னே? மொழிவாய்”என்றேன்
புன்னகைபூத் தாரியனும் புகலு கின்றான்;
“புறத்தேநான் சுமக்கின்றேன்; அகத்தி னுள்ளே,
இன்னதொரு பழங்குப்பை சுமக்கி றாய்நீ”
என்றுரைத்து விரைந்தவனும் ஏகி விட்டான்.
மன்னவபன்சொற் பொருளினையான் கண்டுகொண்டேன்;
மனத்தினுள்ளே பழம்பொய்கள் வளர்ப்ப தாலே
இன்னலுற்ற மாந்தரெலாம் மடிவார் வீணே,
இருதயத்தில் விடுதலையை இசைத்தல் வேண்டும்
சென்றதினி மீளாது;மட ரேநீர்
எப்போதும் சென்றதையே சிந்தை செய்து
கொன்றழிக்கும் கவலையெனும் குழியில் வீழ்ந்து
குமையாதீர் சென்றதனைக் குறித்தல் வேண்டா;
இன்றுபுதி தாப்பிறந்தோம் என்று நெஞ்சில்
எண்ணமதைத் திண்ணமுற இசைனத்துக் கொண்டு
தின்றுவிளை யடியின்புற் றிருந்து வாழ்வீர்;
அஃதின்றிச் சென்றதையே மீட்டும் மீட்டும்,
மேன்மேலும் நினைந்தழுதல் வேண்டா,அந்தோ!
மேதையில்லா மானுடரே! மேலும் மேலும்
மேன்மேலும் புதியகாற் றெம்முள் வந்து
மேன்மேலும் புதியவுயிர் விளைத்தல் கண்டீர்,
ஆன்மாவென் றேகருமத் தொடர்பை யெண்ணி
அறிவுமயக் கங்கொண்டு கெடுகின் றீரே?
மான்மானும் விழியுடையாள் சக்தி தேவி
வசப்பட்டுத் தனைமறந்து வாழ்தல் வேண்டும்.
சென்றவினைப் பயன்களெனைத் தீண்ட மாட்டா;
“ஸ்ரீதரன்யன் சிவகுமா ரன்யா னன்றோ?
நன்றிந்தக் கணம்புதிதாப் பிறந்து விட்டேன்,
நான்புதியன்,நான்கடவுள் ,நலிவி லாதோன்”
என்றிந்த வுலகின்மிசை வானோர் போலே
இயன்றிடுவார் சித்தரென்பார்; பரம தர்மக்
குன்றின்மிசை யொருபாய்ச்ச லாகப் பாய்ந்து,
குறிப்பற்றார் கேடற்றார் குலைத லற்றார்
குறியனந்த முடையோராய்க் கோடி செய்தும்
குவலயத்தில் வினைக்கடிமைப் படாதா ராகி
வெறியுடையோன் உமையாளை இடத்தி லேற்றோன்
வேதகுரு பரமசிவன் வித்தை பெற்றுச்
செறிவுடைய பழவினையாம் இருளைச் செற்றுத்
தீயினைப்போல் மண்மீது திரிவார் மேலோர்,
அறிவுடைய சீடா. நீ குறிப்பை நீக்கி
அநந்தமாம் தொழில்செய்தால் அமர னாவாய்.
கேளப்பா!மேற்சொன்ன உண்மை யெல்லாம்
கேடற்ற மதியுடையான் குள்ளச் சாமி
நாளும்பல் காட்டாலும் குறிப்பி னாலும்
நலமுடைய மொழியாலும் விளக்கித் தந்தான்;
தோளைப்பார்த் துக்களித்தல் போலே யன்னான்
துணையடிகள் பார்த்துமனம் களிப்பேன் யானே;
வாளைப்பார்த் தின்பமுறு மன்னர் போற்றும்
மலர்த்தாளான் மாங்கொட்டைச் சாமி வாழ்க!
in English
Pakkathu veedidinthu suvargal veezhntha
paazhmanaiyon driruntha thangae paramayogi
okkathan arulvizhiyaal yennai nokki
orukutti suvarkaatip parithi kaati
akkaname kinatrulathan vimpang kaati
arithikolo? yenakkettan yendran
mikkama hizhkondavanum sendran
vethantha marathiloru veraik kanden
Thesigangai kattiyenak kuraitha seithi
senthamizhil ulagath thaark kunarthu kindren
vaasiyainee kumbathaal valiyak katti
manpole suvarpole vazhthal vendum
thesudaiya parithiyuruk kinatri nulle
therivathupol unakulle sivanaik kaanbai
pesuvathil yeithuvathe nyaanam yendran
Kaiyiloru noolirunthaal virikka solven
karuthaiyathil kaatuven vaanaik kaati
maiyilagu vizhiyaalin kaathalondre
vaiyagathil vaazhuneriyendru kaati
iyanenak kunarthiyana palavaam nyaanam
atharkavankaati yakurippo anantha maagum
poiyariyaa nyaanaguru sithampa resan
poomivinaa yagankullach saami yange
Mattrorunaal pazhanganthai yazhuku mootai
valamurave kattiyavan muthugin meethu
kattravargal paninthethum kamala paathak
karunaimuni sumanthukonden nethire vanthan
sattrugai purinthavanpaal ketka laanen
thambiraane!inthath thagaimai yenne?
muttrumithu piththarudai seigai yendro?
mootai sumanth thiduvathenne? mozhivaai yenren
Punnagaipooth thaariyanum pugazhu kindran
purathe naan sumakkindren agathinulle
innathoru pazhanguppai sumkkiraai nee
yendruraithu virainthavanum yegi vittan
mannavapansor porulinainaiyaan kandukonden
manathinulle pazham poigal valarp pathale
innaluttra maantha relaam madinvaar veene
iruthayathil viduthalaiyai isaithal vendum
Sendrathini meelaathumadareneer
yeppothum sendrathaiye sinthai seithu
kondrazhikkum kavalaiyenum kuzhiyil veezhnthu
kumaiyaatheer sendrathanaik kurithal vendaa
indruputhi thaapiranthom yendru nenjil
yennamathaith thinnamura isainathuk kondu
thindruvilai yadiyinpur trirunthu vaazhveer
aggthindrich sendrathaiye meetum meetum
Menmelum ninainthazhuthal vendaa antho!
methaiyilla maanudare! melum melum
menmelum puthikaar remmul vanthu
menmelum puthiyavuyir vilaithal kandeer
aanmaaven drekarumath thodarpai yenni
arivumayak kangkondu kedukin dreere?
maanmaanum vizhiyudaiyaal sakthi devi
vasapattuth thanaimaranthu vaazhthal vendum
Sendravinaip payankalenaith theenda maatta
sritharanyan sivakumaa ranyaa nandro?
nandrinthak kanam puthithaa piranthu vitten
naanputhiyan naankadavul nalivi laathon
yendrintha vulaginmisai vaanor pole
iyandriduvaar sitharenpaar parama tharmak
kundrinmisai yorupaaicha laaga paainthu
kuripatraar kedatraar kulaitha latraar
Kuriyanantha mudaiyoraaik kodi seithum
kuvalayathil vinaikkadimai padaathaa raagi
veriyudaiyon umaiyaalai idathi lettron
vethaguru paramasivan vithai pettruch
serivudaiya pazhavinaiyaam irulai setruth
theeyinaipol manmeethu thirivaar melor
arivudaiya seeda nee kurippai neeki
ananthamaam thozhil seithal amaranaavai
Kelappa!mersonna unmai yellam
kedatra mathiyudaiyan kullach saami
naalumpal kaattalum kurippinalum
nala mudaiya mozhiyaalum vilakith thanthaan
tholaipaarth thukkalithal pole yannaan
thunaiyadigal paarthumanam kalipen yaane
vaalaipaarth thinbamuru mannar pottrum
malaithaalaan maangkottai saami vaazhga!
காணி நிலம் வேண்டும் - பராசக்தி
காணி நிலம் வேண்டும், - அங்கு
தூணில் அழகியதாய் - நன்மாடங்கள்
துய்ய நிறத்தினதாய் - அந்தக்
காணி நிலத்தினிடையே - ஓர்மாளிகை
கட்டித் தரவேண்டும் - அங்கு
கேணியருகினிலே - தென்னைமரம்
கீற்று மிளநீரும்.
பத்துப் பன்னிரண்டு - தென்னைமரம்
பக்கத்திலே வேணும் - நல்ல
முத்துச் சுடர்போலே - நிலாவொளி
முன்பு வரவேணும், அங்கு
கத்துங் குயிலோசை - சற்றே வந்து
காதிற் படவேணும், - என்றன்
சித்தம் மகிழ்ந்திடவே - நன்றாயிளந்
தென்றல் வரவேணும்.
பாட்டுக் கலந்திடவே - அங்கேயொரு
பத்தினிப் பெண்வேணும் - எங்கள்
கூட்டுக் களியினிலே - கவிதைகள்
கொண்டுதர வேணும் - அந்தக்
காட்டு வெளியினிலே - அம்மா! நின்றன்
காவலுற வேணும், - என்றன்
பாட்டுத் திறத்தாலே - இவ்வையத்தைப்
பாலித்திட வேணும்.
in English
Kaani nilam vendum paraasakthi
Kaani nilam vendum angu
thoonil azhakiyathaai nanmaadangal
thuyya nirathinathaai anthak
kaani nilathinidaiye ormaaligai
kattith tharavendum angu
keniyarukinile thennaimaram
keetru milaneerum
Pathu pannirendu thenaimaram
pakkathile venum nalla
muthuch sudarpole nilaavoli
munbu varavenum angu
kathung kuyilosai satre vanthu
kaathir padavenum yentran
siththam mahizhnthidave nanraayilanth
thendral varavenum
Paattuk kalanthidave angeyoru
pathinip penvenum yengal
koottuk kaliyinile kavithaigal
konduthara venum antha
kaatu veliyinile amma nintran
kaavalura venum yentran
paatuth thirathaale ivvaiyaththai
paalidathida venum
நல்லதோர் வீணை செய்தே - அதை
நலங்கெடப் புழுதியில் எறிவதுண்டோ?
சொல்லடி சிவசக்தி - எனைச்
சுடர்மிகும் அறிவுடன் படைத்துவிட்டாய்.
வல்லமை தாராயோ, - இந்த
மாநிலம் பயனுற வாழ்வதற்கே?
சொல்லடி, சிவசக்தி - நிலச்
சுமையென வாழ்ந்திடப் புரிகுவையோ?
விசையுறு பந்தினைப்போல் - உள்ளம்
வேண்டிய படிசெலும் உடல்கேட்டேன்,
நசையறு மனங்கேட்டேன் - நித்தம்
நவமெனச் சுடர்தரும் உயிர்கேட்டேன்,
தசையினைத் தீசுடினும் - சிவ
சக்தியைப் பாடும்நல் அகங்கேட்டேன்,
அசைவறு மதிகேட்டேன் - இவை
அருள்வதில் உனக்கெதுந் தடையுளதோ?
in English
Nallathoar veenai seithe -athai
nalankeda puzhuthiyil erivathundaa?
Solladi sivasakthi -yenaich
sudarmigum arivudan padathuvittaai
vallamai tharaayoo, -intha
maanilam payanura vaazhvatharke
solladi, vazhnthida puriguvaiyoo?
Visaiyuru panthinaipoala -ullam
vendiya padisellum udalketten,
nasaiyuru managketten- niththam
navamenach sudartharum uyirketten,
thasaiyinaith theesudinum -siva
sakthiyai paadumnal agangketten,
asaivaru mathiketten -ivai
arulvathil unakethuth thadaiyulathoo?
சுட்டும் விழிச் சுடர் தான் கண்ணம்மா சூரிய சந்திரரோ
வட்டக் கரிய விழி கண்ணம்மா வானக்கருமை கொலோ
பட்டுக் கருநீலப் புடவை பதித்த நல்வயிரம்
நட்ட நடுநிசியில் தெரியும் நட்சத்திரங்களடீ
சோலை மலரொளியோ நினது சுந்தரப் புன்னகை தான்
நீலக் கடலலையே நினது நெஞ்சின் அலைகளடீ
கோலக் குயிலோசை உனது குரலின் இனிமையடீ
வாலைக் குமரியடீ கண்ணம்மா மருவக்காதல் கொண்டேன்
சாத்திரம் பேசுகிறாய் கண்ணம்மா சாத்திரம் ஏதுக்கடீ
ஆத்திரம் கொண்டவர்க்கே கண்ணம்மா சாத்திரமுண்டோடீ
மூத்தவர் சம்மதியில் வதுவை முறைகள் பின்பு செய்வோம்
காத்திருப்பேனோடீ இது பார் கன்னத்து முத்தமொன்று
in English
Suttum vizhich sudar thaan kannamma sooriya santhiraroo
vattak kariya vizhi kannamma vaanakarumai kolo
pattuk karuneela pudavai pathitha nalvayiram
natta nadunisiyil theriyum natchathirangkaladee
Soalai malaroliyo ninathu sunthara punnagai thaan
neelak kadalalaiye ninathu nenjin alaikaladee
koalak kuyilosai unathu kuralin inimaiyadee
vaalaik kumariyadee kannamma maruvakkaadhal konden
Saathiram pesugiraai kannamma saathiram yethukkadee
aathiram kondavarkke kannamma saathiramundodee
mooththavar sammathiyil vadhuvai muraigal pinbu seivom
kaathiruppenodee ithu paar kannathu muthamoandru
காக்கை சிறகினிலே நந்தலாலா - நின்றன்
கரிய நிறம் தோன்றுதையே நந்தலாலா
பார்க்கும் மரங்களெல்லாம் நந்தலாலா - நின்றன்
பச்சை நிறம் தோன்றுதையே நந்தலாலா
கேட்கும் ஒளியில் எல்லாம் நந்தலாலா - நின்றன்
கீதம் இசைக்குதடா நந்தலாலா
தீக்குள் விரலை வைத்தால் நந்தலாலா - நின்னை
தீண்டும் இன்பம் தோன்றுதடா நந்தலாலா
in English
Kaakkai siraginile nanthalaalaa -nindran
kariya niram thoandruthaiye nanthalaalaa
paarkum marangalellam nanthalaalaa -nindran
pachai niram thoandruthaiye nanthalaalaa
ketkum oliyil yellam nanthalaalaa -nindran
geetham isaikuthadaa nanthalaalaa
theekul viralai vaithaal nanthalaalaa -ninnai
theendum inbam thoandruthadaa nanthalaalaa
சின்னஞ் சிறு கிளியே - கண்ணம்மா !
செல்வ களஞ்சியமே !
என்னைக் கலி தீர்த்தே - உலகில்
ஏற்றம் புரிய வந்தாய் !
பிள்ளைக் கனியமுதே - கண்ணம்மா !
பேசும்பொற் சித்திரமே !
அள்ளி யணைத்திடவே - என் முன்னே
ஆடி வருந் தேனே !
ஓடி வருகையிலே - கண்ணம்மா !
உள்ளங் குளிரு தடீ !
அடித்திரிதல் கண்டால் - உன்னைப்போய்
ஆவி தழுவு தடீ !
உச்சி தனை முகந்தால் - கருவம்
ஓங்கி வளரு தடீ !
மெச்சி யுனை யூரார் - புகழ்ந்தால்
மேனி சிலர்க்குதடீ !
கண்ணத்தில் முத்தமிட்டால் - உள்ளந்தான்
கள்வெறி கொள்ளு தடீ !
உன்னைத் தழுவிடிலோ - கண்ணம்மா !
உன்மத்த மகுதடீ !
சற்றுன் முகஞ் சிவந்தால் - மனது
சஞ்சல மாகு தடீ !
நெற்றி சுருங்கக் கண்டால் - எனக்கு
நெஞ்சம் பதைக்கு தடீ !
உன்கண்ணில் நீர்வழிந்தால் - எந்நெஞ்சில்
உதிரம் கொட்டு தடீ !
எங்கண்ணிற் பாவையன்றோ ? - கண்ணம்மா !
என்னுயிர் நின்ன தன்றோ ?
சொல்லும் மழலையிலே - கண்ணம்மா
துன்பங்கள் திர்த்திடு வாய்
முல்லைச் சிரிப்பாலே - எனது
மூர்க்கந் தவிர்த்திடு வாய் ,
இன்ப கதைகளெல்லாம் - உன்னைப்போல்
ஏடுகள் சொல்வ துண்டோ ?
அன்பு தருவதிலே - உனைநேர்
ஆகுமோர் தெய்வ முண்டோ ?
மார்பில் அணிவதற்கே - உன்னைப்போல்
வைர மணிக ளுண்டோ ?
சீர்பெற்று வாழ்வதற்கே - உன்னைப்போல்
செல்வம் பிறிது முண்டோ ?
in English
Cinnanj ciru kiliye -kannamma!
selva kalanjiyame!
yennaik kalitheerthe -ulagil
yetram puriya vanthaai!
Pillaik kaniyamuthe -kannamma!
pesumpor chithirame!
alli yanathidave -yen munne
aadi varunthene!
Oadivarugayile -kannamma!
ullang kuliru thadee!
adiththirithal kandaal- unnaipoai
aavitha thzhuvathadee!
Uchchi thanai muganthaal -karuvam
oangivalaruthadee!
mechiyunaiyuraar -pugazhnthaan
meni silarkkuthadee!
Kannathil muththamitaal -ikarnthaan
kalveri kolluthadee!
unnaith thazhuvidilo -kannamma!
unmaththa maguthadee!
sattrun muganj sivanthaal -manathu
sanjala maagu thadee!
nettri surungak kandaal -yenaku!
nenjam pathaiku thadee!
unkannil neervazhinthaal -yenenjil
uthiram kottu thadee!
yengannir paavaiyanro? -kannamma!
yennuyir ninna thanro?
sollu mazhzlaiyile -kannamma
thunbangal thirththidu vaai
mullai siripipaale -yenathu
moorkkanth thavirthidu vaai,
Inba kadhaikalellam -unnaipoal
yedugal solva thundo?
anbu tharuvathile -unainer
aagumoar dheiva mundo?
maarbil anivatharke -unnaipoal
vaira maniga lundo?
seerpetru vaazhvatharke -unnaipoal
selvam piprithu mundo?
நின்னயே ரதி என்று நினைகிறேனடி கண்ணம்மா!
தன்னையே சகி என்று சரணம் எய்தினேன் !... கண்ணம்மா!....(நின்னையே!)
பொன்னயே நிகர்த்த மேனி, நின்னையே நிகர்த்த சாயல்!..
பின்னையே,, நித்ய கன்னியே! கண்ணம்மா!..... (நின்னையே!)
மாறன் அம்புகள் என் மீது வாரி வாரி வீச நீ!
கண் பாராயோ! வந்து சேராயோ!... கண்ணம்மா! ...... (நின்னையே!)
யாவுமே சுகமினிகோர் ஈசனாம் எனக்கும் தோற்றம்!
மேவுமே!, இங்கு யாவுமே கண்ணம்மா..... (நின்னையே!)
in English
Ninnaye radhi yendru ninaikirenadi kannamma!
Thannaiye sagi yendru saranam yeithinen!...
Kannamma!.......(Ninnaiye!)
ponnaiye nigartha meni, ninnaiye nigartha saayal!.......
Pinnaiye, nithiya kanniye! Kannamma!......(Ninnaiye!)
maaran ambugal yen meethu vaari vaari veesa nee!
kan paaraayo! vanthu seraayo!.....kannamma!.....(Ninnaiye!)
yaavume sugaminikoar eesanaam yenkkum thoatram!
mevume!, ingu yaavume kannamma.....(Ninnaiye!)
ஆசை முகம் மறந்து போச்சே -இதை
யாரிடம் சொல்வேனடி தோழி
நேசம் மறக்கவில்லை நெஞ்சம் - எனில்
நினைவு முகம் மறக்கலாமோ
(ஆசை)
கண்ணில் தெரியுதொரு தோற்றம் - அதில்
கண்ணனழகு முழுதில்லை
நண்ணு முகவடிவு காணில் - அந்த
நல்ல மலர்ச் சிரிப்பைக் காணோம்
(ஆசை)
தேனை மறந்திருக்கும் வண்டும் - ஒளிச்
சிறப்பை மறந்துவிட்ட பூவும்
வானை மறந்திருக்கும் பயிரும் - இந்த
வையம் முழுதுமில்லை தோழி
(ஆசை)
கண்ணன் முகம் மறந்துபோனால் - இந்த
கண்களிருந்து பயனுண்டோ
வண்ணப் படமுமில்லை கண்டாய் - இனி
வாழும் வழியென்னடி தோழி
(ஆசை)
in English
Aasai mugam maranthu poache -ithai
yaaridam solvenadi thoazhi
nesam marakkavillai nenjam -yenil
ninaivu mugam marakkalaamo
(aasai)
Kannil theriyuthoru thoatram -athil
kannazhagu muzhuthillai
nannu mugavadi kaanil -antha
nalla malarch sirippaik kaanom
(aasai)
Thenai maranthirukum vandum -olich
sirappai maranthuvitta poovum
vaanai maranthuirukum payirum -intha
vaiyam muzhuthumillai thoazhi
(aasai)
Kannan mugam maranthupoanaal -intha
kankalirunthu payanundo
vannap padamumillai kandaai -ini
vaazhum vazhiyennadi thoazhi
(aasai)
[பல்லவி]
வருவாய், வருவாய், வருவாய் - கண்ணா !
வருவாய், வருவாய், வருவாய் !
[சரணம்]
உருவாய் அறிவில் ஒளிர்வாய் - கண்ணா !
உயிரின் னமுதாய்ப் பொழிவாய் - கண்ணா !
கருவாய் என்னுள் வளர்வாய் கண்ணா !
கமலத்திருவோ டிணைவாய் - கண்ணா !
இணைவாய் எனதா வியிலே - கண்ணா !
இதயத் தினிலே யமர்வாய் - கண்ணா !
கணைவா யசுரர் தலைகள் - சிதறக்
கடையூ ழியிலே படையோ டெழுவாய் !
எழுவாய் கடல்மீ தினிலே - எழுமோர்
இரவிக் கினியா உளமீ தினிலே
தொழுவேன் சிவனாம் நினையே - கண்ணா !
துணையே, அமரர் தொழும்வா னவனே !
in English
[Pallavi]
Varuvaai, Varuvaai, Varuvaai, -kanna!
Varuvaai, Varuvaai, Varuvaai !
[Saranam]
Uruvaai arivil olirvaai -kanna!
Uyirin namuthaai pozhivaai -kanna!
Karuvaai yennul valarvaai kanna!
Kamalaththiruvo dinaivaai -kanna!
Inaivaai yenathaa viyile -kanna!
ithayath thinile yamarvaai -kanna!
kanaivaa yasurar thalaigal -sitharak
kadaiyoo zhiyile padaiyo dezhuvaai!
yezhuvaai kadalmee thinile -yezhumoar
iravik kiviyaa ulamee thinile
thozhuven sivanaam ninaiye -kanna!
thunaiye, amarar thozhumvaa navane!
எத்தனை கோடி இன்பம் வைத்தாய்
எங்கள் இறைவா இறைவா இறைவா!
(எத்தனை)
சித்தினை அசித்துடன் இணைத்தாய் – அங்கு
சேரும் ஐம்பூதத்து வியனுலகம் அமைத்தாய்
அத்தனை உலகமும் வர்ணக் களஞ்சியமாகப்
பல பல நல்லழகுகள் சமைத்தாய்
(எத்தனை)
முக்தியென்ற்றொரு நிலை சமைத்தாய் – அங்கு
முழுதினையும் உணரும் உணர்வமைத்தாய்
பக்தியென்றொரு நிலை வகுத்தாய் – எங்கள்
பரமா பரமா பரமா
in English
Yethanai kodi inbam vaithaai
yengal iraivaa iraivaa iraivaa!
(yethanai)
Siththinai asithudan inaithaai -angu
serum impoothaththu viyanulagam amaithaai
athanai ulagamum varnak kalanjiyamaaga
pala pala nallazhagukal samaiththaai
(yethanai)
Mukthiyenroru nilai samaithathaai -angu
muzhuthinaiyum unarum unarvamaiththaai
pakthiyenroru nilai vaguththaai -yengal
paramaa paramaa paramaa
பாயு மொளி நீ யெனக்கு,பார்க்கும் விழி நானுனக்கு,
தோயும் மது நீ யெனக்கு,தும்பியடி நானுனக்கு.
வாயுரைக்க வருகுதில்லை,வாழி நின்றன் மேன்மையெல்லாம்;
தூயசுடர் வானொளியே! சூறையமுதே!கண்ணம்மா!
வீணையடி நீ யெனக்கு,மேவும் விரல் நானுனக்கு;
பூணும் வடம் நீ யெனக்கு,புது வரிம் நானுனக்கு;
காணுமிடந்தோறு நின்றன் கண்ணி னொளி வீசுதடீ
மாணுடைய பேர ரசே! வாழ்வு நிலையே!கண்ணம்மா!
வான மழை நீ யெனக்கு வண்ண மயில் நானுனக்கு;
பான மடி நீ யெனக்கு,பாண்டமடி நானுனக்கு;
ஞான வொளி வீசுதடி,நங்கை நின் றன் சோதிமுகம்,
ஊனமறு நல்லழகே!ஊறு சுவையே!கண்ணம்மா!
வெண்ணிலவு நீ யெனக்கு,மேவு கடல் நானுனக்கு;
பண்ணு சுதி நீ யெனக்கு,பாட்டினிமை நானுனக்கு;
எண்ணியெண்ணிப் பார்த்திடிலோர் எண்ணமில்லை நின்சுவைக்கே;
கண்ணின் மணி போன்றவளே! கட்டியமுதே!கண்ணம்மா!
வீசு கமழ் நீ யெனக்கு,விரியுமலர் நானுனக்கு;
பேசுபொருள் நீ யெனக்கு,பேணுமொழி நானுனக்கு;
நேசமுள்ள வான்சுடரே! நின்னழகை யேதுரைப்பேன்?
ஆசை மதுவே!கனியே!அள்ளு சுவையே கண்ணம்மா!
காதலடி நீ யெனக்கு,காந்தமடி நானுனக்கு;
வேதமடி நீ யெனக்கு,வித்தையடி நானுனக்கு;
போதமுற்ற போதினிலே பொங்கி வருந் தீஞ்சுவையே!
நாதவடி வானவளே! நல்லஉயிரே கண்ணம்மா!
நல்லவுயிர் நீ யெனக்கு,நாடியடி நானுனக்கு;
செல்வமடி நீ யெனக்கு,சேமநிதி நானுனக்கு;
எல்லையற்ற பேரழகே!எங்கும் நிறை பொற்சுடரே!
முல்லைநிகர் புன்னகையாய்!மோதுமின்பமே!கண்ணம்மா!
in English
Paayu moli nee yenaku, paarkum vizhi naanunakku
thoayum madhu nee yenaku, thumpiyadi naanunakku.
vaayuraikavaruguthillai, vaazhi nindran menmaiyellam
thooyasudar vaanoliye! sooraiyamuthe! kannamma!
veenaiuadi nee yenaku mevum viral naanunakku
poonum vadam nee yenaku puthu varim naanunakku
kaanumidanththoru nindran kanni noli veesuthadee
maanudaiya pera rase vaazhvu nilaiye! kannamma!
vaana mazhai nee yenaku vannamayil naanunakku
paana madi nee yenaku paandamadi naanunakku
nyaana voli veesuthadi nangai nindran sothimugam,
oonamaru nallazhage!ooru suvaiye!kannamma!
vennilavu nee yenaku, mevu kadal naanunakku
pannu suthinee yenaku,paattinimai naanunakku
yenniyennip paarthidilor yennamillai ninsuvaikke;
kannin mani poandravale! kattiyamuthe!kannamma!
veesu kamazh nee yenaku,viriyumalai naanunakku;
pesuporul nee yenaku,penumozhi naanunakku;
nwsamulla vaansudare!ninnazhagai yethuraippen?
aasai madhuve! kaniye!allu suvaiye kannamma!
Kaadhaladi nee yenaku,gaanthamadi naanunakku;
vethamadi nee yenaku, viththaiyadi naanunakku;
poathamutra poathinile pongi varunth theenjuvaiye!
naathavadi vaanavale! nalla uyire kannamma!
nallavuyir nee yenaku, naadiyadi naanunakku;
selvamadi nee yenaku, semanithi naanunakku;
yellaiyattra perazhage! yengum nirai porsudare!
mullainigar punnagaiyaai!modhuminbam! kannamma!
தீராத விளையாட்டுப் பிள்ளை-கண்ணன்
தெருவிலே பெண்களுக் கோயாத தொல்லை. (தீராத)
தின்னப் பழங்கொண்டு தருவான்;-பாதி
தின்கின்ற போதிலே தட்டிப் பறிப்பான்;
என்னப்பன் என்னையன் என்றால்-அதனை
எச்சிற் படுத்திக் கடித்துக் கொடுப்பான். (தீராத)
தேனொத்த பண்டங்கள் கொண்டு-என்ன
செய்தாலும் எட்டாத உயரத்தில் வைப்பான்;
மானொத்த பெண்ணடி என்பான்-சற்று
மனமகிழும் நேரத்தி லேகிள்ளி விடுவான். (தீராத)
அழகுள்ள மலர்கொண்டு வந்தே-என்னை
அழஅழச் செய்துபின் “கண்ணை மூடிக்கொள்;
குழலிலே சூட்டுவேன்” என்பான்-என்னைக்
குருடாக்கி மலரினைத் தோழிக்கு வைப்பான். (தீராத)
பின்னலைப் பின்னின் றிழப்பான்;-தலை
பின்னே திரும்புமுன் னேசென்று மறைவான்;
வன்னப் புதுச்சேலை தனிலே-புழுதி
வாரிச் சொரிந்தே வருத்திக் குலைப்பான். (தீராத)
புல்லாங் குழல்கொண்டு வருவான்-அமுது
பொங்கித் ததும்புநற் கீதம் படிப்பான்,
கள்ளர்ல் மயங்குவது போலே அதைக்
கண்மூடி வாய்திறந் தேகேட் டிருப்போம். (தீராத)
அங்காந் திருக்கும்வாய் தனிலே-கண்ணன்
ஆறேழு கட்டெறும் பைப்போட்டு விடுவான்;
எங்காகிலும் பார்த்த துண்டோ?-கண்ணன்
எங்களைச் செய்கின்ற வேடிக்கை யொன்றோ? (தீராத)
விளையாட வாவென் றழைப்பான்;-வீட்டில்
வேலையென் றாலதைக் கேளா திழுப்பான்;
இளையாரொ டாடிக் குதிப்பான்;-எம்மை
இடையிற் பிரிந்துபோய் வீட்டிலே சொல்வான (தீராத)
அம்மைக்கு நல்லவன்,கண்டீர்!-மூளி
அத்தைக்கு நல்லவன்,தந்தைக்கு மஃதே,
எம்மைத் துயர்செய்யும் பெரியோர்-வீட்டில்
யாவர்க்கும் நல்லவன் போலே நடப்பான். (தீராத)
கோளுக்கு மிகவுஞ் சமர்த்தன்;-பொய்மை
சூத்திரம் பழிசொலக் கூசாக் சழக்கன்;
ஆளுக் கிசைந்தபடி பேசித்-தெருவில்
அத்தனை பெண்களையும் ஆகா தடிப்பான். (தீராத)
in English
Theeraatha vilaiyattu pillai-kannan
theruvile pengaluk koyaatha thollai.(theeraatha)
Thinna pazhangondu tharuvaan;-paathi
thinkinra poathile thattip paripaan;
yennappan yennaiyan yendraal-athanai
yechchir paduthik kadithuk kodupaan.(theeraatha)
Thenoththa pandangal kondu-yenna
seithaalum yettatha uyarathil vaippan;
maanoththa pennadi yenpaan-satru
manamahizhum nerathile killi viduvan.(theeraatha)
azhagulla malarkondu vanthe-yennai
azhaazhach seithapin kannai moodikkol;
kuzhalile soottuven yenbaan-yennaik
kurudaakki malarinaith thozhiku vaippa.(theeraatha)
Pinnalaip pinnin rizhappan;-thalai
pinne thriumbumun nesendru maraivaan;
vanna pudhuselai thanile-pizhuthi
vaari sorinthe varuththik kulaipaan.(theeraatha)
Pullang kuzhalalkondi varuvaan-amuthu
pongith thathumpunar geetham padippan,
kallarl mayanguvathu pole athaik
kanmoodi vaaithiran tehket tirupom.(theeraatha)
Angaanth thirukumvaai thanile-kannan
aarezhu katterum paipoattu viduvaan;
yengaagilum paartha thundo? Kannan
yengalaichseikindra vedikkai yondro?(theeraatha)
Vilaiyaada vaaventrazhaippan;-veetil
velaiyen traalathaik kelaathizhuppan;
ilaiyaaro daadik kudhippan;- yemmai
idaiyir pirinthupoi veetile solvaana (theeraatha)
ammaiku nallavan,kandeer!-mooli
athtahiku nallavan,thandhaiku maggthe,
yemmaith thuyarseiyum periyor-veetil
yaavarkum nallavan pole nadappan.(theeraatha)
koluku migavunj samarththan;-poimai
soothiram pazhisolak koosaak sazhakkan;
aaluk kisaintha padi pesith-theruvil
aththanai pengalaium aagaa thadippan.(theeraatha)
வெற்றி எட்டுத் திக்கு மெட்டக் கொட்டு முரசே!
வேதம் என்றும் வாழ்கஎன்று கொட்டு முரசே!
நெற்றி யொற்றைக் கண்ணனோடே நிர்த்தனம் செய்தாள்
நித்த சக்தி வாழ்க வென்று கொட்டு முரசே!
ஊருக்கு நல்லது சொல்வேன் - எனக்
குண்மை தெரிந்தது சொல்வேன்;
சீருக் கெல்லாம் முதலாகும் - ஒரு
தெய்வம் துணைசெய்ய வேண்டும்
வேத மறிந்தவன் பார்ப்பான், பல
வித்தை தெரிந்தவன் பார்ப்பான்.
நீதி நிலைதவ றாமல் - தண்ட
நேமங்கள் செய்பவன் நாய்க்கன்
பண்டங்கள் விற்பவன் செட்டி - பிறர்
பட்டினி தீர்ப்பவன் செட்டி
தொண்டரென் றோர்வகுப் பில்லை, - தொழில்
சோம்பலைப் போல்இழி வில்லை
நாலு வகுப்பும்இங் கொன்றே; - இந்த
நான்கினில் ஒன்று குறைந்தால்
வேலை தவறிச் சிதைந்தே - செத்து
வீழ்ந்திடும் மானிடச் சாதி
ஒற்றைக் குடும்பந் தனிலே - பொருள்
ஓங்க வளர்ப்பவன் தந்தை;
மற்றைக் கருமங்கள் செய்தே - மனை
வாழ்ந்திடச் செய்பவள் அன்னை;
ஏவல்கள் செய்பவர் மக்கள்! - இவர்
யாவரும் ஓர்குலம் அன்றோ?
மேவி அனைவரும் ஒன்றாய் - நல்ல
வீடு நடத்துதல் கண்டோ ம்
சாதிப் பிரிவுகள் சொல்லி - அதில்
தாழ்வென்றும் மேலென்றும் கொள்வார்.
நீதிப் பிரிவுகள் செய்வார் - அங்கு
நித்தமும் சண்டைகள் செய்வார்
சாதிக் கொடுமைகள் வேண்டாம்; - அன்பு
தன்னில் செழித்திடும் வையம்;
ஆதர வுற்றிங்கு வாழ்வோம்; - தொழில்
ஆயிரம் மாண்புறச் செய்வோம்
பெண்ணுக்கு ஞானத்தை வைத்தான் - புவி
பேணி வளர்த்திடும் ஈசன்;
மண்ணுக் குள்ளே சிலமூடர் - நல்ல
மாத ரறிவைக் கெடுத்தார்
கண்கள் இரண்டினில் ஒன்றைக் - குத்திக்
காட்சி கெடுத்திட லாமோ?
பெண்க ளறிவை வளர்த்தால் - வையம்
பேதைமை யற்றிடுங் காணீர்
தெய்வம் பலபல சொல்லிப் - பகைத்
தீயை வளர்ப்பவர் மூடர்;
உய்வ தனைத்திலும் ஒன்றாய் - எங்கும்
ஓர்பொருளானது தெய்வம்
தீயினைக் கும்பிடும் பார்ப்பார், - நித்தம்
திக்கை வணங்கும் துருக்கர்,
கோவிற் சிலுவையின் முன்னே - நின்று
கும்பிடும் யேசு மதத்தார்
யாரும் பணிந்திடும் தெய்வம் - பொருள்
யாவினும் நின்றிடும் தெய்வம்,
பாருக்குள்ளே தெய்வம் ஒன்று; - இதில்
பற்பல சண்டைகள் வேண்டாம்
வெள்ளை நிறத்தொரு பூனை - எங்கள்
வீட்டில் வளருது கண்டீர்;
பிள்ளைகள் பெற்றதப் பூனை, - அவை
பேருக் கொருநிற மாகும்
சாம்பல் நிறமொரு குட்டி - கருஞ்
சாந்து நிறமொரு குட்டி,
பாம்பு நிறமொரு குட்டி - வெள்ளைப்
பாலின் நிறமொரு குட்டி
எந்த நிறமிருந்தாலும் - அவை
யாவும் ஒரேதர மன்றோ?
இந்த நிறம்சிறி தென்றும் - இஃது
ஏற்ற மென்றும் சொல்லலாமோ?
வண்ணங்கள் வேற்றுமைப் பட்டால் - அதில்
மானுடர் வேற்றுமை யில்லை;
எண்ணங்கள் செய்கைக ளெல்லாம் - இங்கு
யாவர்க்கும் ஒன்றெனல் காணீர்
நிகரென்று கொட்டு முரசே! - இந்த
நீணிலம் வாழ்பவ ரெல்லாம்;
தகரென்று கொட்டு முரசே - பொய்ம்மைச்
சாதி வகுப்பினை யெல்லாம்
அன்பென்று கொட்டு முரசே! - அதில்
ஆக்கமுண் டாமென்று கொட்டு;
துன்பங்கள் யாவுமே போகும் - வெறுஞ்
சூதுப் பிரிவுகள் போனால்
அன்பென்று கொட்டு முரசே! - மக்கள்
அத்தனைப் பேரும் நிகராம்.
இன்பங்கள் யாவும் பெருகும் - இங்கு
யாவரும் ஒன்றென்று கொண்டால்
உடன்பிறந் தார்களைப் போலே - இவ்
வுலகில் மனிதரெல் லாரும்;
இடம்பெரி துண்டுவை யத்தில் - இதில்
ஏதுக்குச் சண்டைகள் செய்வீர்?
மரத்தினை நட்டவன் தண்ணீர் - நன்கு
வார்த்ததை ஓங்கிடச் செய்வான்;
சிரத்தை யுடையது தெய்வம், - இங்கு
சேர்த்த உணவெல்லை யில்லை
வயிற்றுக்குச் சோறுண்டு கண்டீர்! - இங்கு
வாழும் மனிதரெல் லோருக்கும்;
பயிற்றி உழுதுண்டு வாழ்வீர்! - பிறர்
பங்கைத் திருடுதல் வேண்டாம்
உடன்பிறந் தவர்களைப் போலே - இவ்
வுலகினில் மனிதரெல் லாரும்;
திடங்கொண் டவர்மெலிந் தோரை - இங்குத்
தின்று பிழைத்திட லாமோ?
வலிமை யுடையது தெய்வம், - நம்மை
வாழ்ந்திடச் செய்வது தெய்வம்;
மெலிவுகண் டாலும் குழந்தை - தன்னை
வீழ்த்தி மிதத்திட லாமோ?
தம்பி சற்றே மெலிவானால் - அண்ணன்
தானடிமை கொள்ள லாமோ?
செம்புக்கும் கொம்புக்கும் அஞ்சி - மக்கள்
சிற்றடி மைப்பட லாமோ?
அன்பென்று கொட்டு முரசே! - அதில்
யார்க்கும் விடுதலை உண்டு;
பின்பு மனிதர்க ளெல்லாம் - கல்வி
பெற்றுப் பதம்பெற்று வாழ்வார்
அறிவை வளர்த்திட வேண்டும் - மக்கள்
அத்தனை பேருக்கும் ஒன்றாய்.
சிறியரை மேம்படச் செய்தால் - பின்பு
தெய்வம் எல்லோரையும் வாழ்த்தும்
பாருக்குள்ளே சமத்தன்மை - தொடர்
பற்றுஞ் சகோதரத் தன்மை
யாருக்கும் தீமைசெய் யாது - புவி
யெங்கும் விடுதலை செய்யும்
வயிற்றுக்குச் சோறிட வேண்டும் - இங்கு
வாழும் மனிதருக் கெல்லாம்;
பயிற்றிப் பலகல்வி தந்து - இந்தப்
பாரை உயர்த்திட வேண்டும்
ஒன்றென்று கொட்டு முரசே!-அன்பில்
ஓங்கென்று கொட்டு முரசே!
நன்றென்று கொட்டு முரசே!இந்த
நானில மாந்தருக் கெல்லாம்
in English
Vettri yettuth thikku mettak kottu murase!
vetham yendrum vaazhgayendru kottu murase!
nettri yotraik kannanode nirththanam seithaal
niththa sakthi vaazhga vendrum kottu murase!
Oorukku nallathu solven- yenak
kunmai therinthathu solven;
seeruk kellam mudhalaagum- oru
dheivam thunaiseiya vendum
vetha marinthavan paarppan, pala
vithai therinthavan paarppan.
neethi nilaithava raamal- thanda
nemangal seibavan naaikkan
Pandangal virpavan setti-pirar
pattini theerpavan setti
thondaren trorvagup pillai,thozhil
soambalaip polizhi villai
Naalu vaguppum inggondre;- intha
naankinil ondru kurainthaal
velai thavarich sithainthe seththu
veezhlnthidum manida saathi
Otraik kudumbanth thanile- porul
Onga valarppvan thanthai
matraik karumangal seithe manai
vaazhlnthidach seipaval annai;
Yevalgal seibavar makkal- ivar
yaavarum orgulam antro?
mevi anaivarum ontraai nalla
veedu nadathuthal kandom
Saathi pirivugal solli- athil
thazhvendrummelendrum kolvaar
neethip pirivugal seivaar angu
niththamum sandaigal seivaar
Saathik kodumaigal vendaam anbu
thannil sezhithidum vaiyam
aathara vuttringu vaazhvom tholil
aayiram maanpurach seivom
Pennuku nyaanathai vaiththaal puvi
peni valarthidum eesan
mannuk kulle silamoodar nalla
maadha rarivai keduththaar
Kangal irandil ontraik kuthik
kaatchi keduthida laamo?
penga larivai valarthaal vaiyam
pethaimai yartridung kaaneer
Dheivam palapala sollip pagaith
theeyai valarpavar moodar
uyva thanaithilum ontraai yengum
oarporulaanathu dheivam
theeyinaik kumbidum paarppaar niththam
thikkai vanangum thurukkar
kovirsiluvaiyin munne nindru
kumbidum yesu mathaththaar
Yaarum paninthidum dheivam porul
yaavinum nintridum dheivam
paarukkule dheivam ondre ithil
parpala sandaigal vendaam
vellai nirathoru poonai yengal
veetil valaruthu kandeer
pillaigal pettratha poonai avai
peruk korunira maagum
Saambal niramoru kutti karunj
saanthu niramoru kutti
paambu niramoru kutti vellai
paalin niramoru kutti
Yentha niramirunthaalum avai
yaavum orethara mandro?
intha niramsiri thendrum iggthu
yetra mendrum sollalaamo?
Vannangal vetrumai pattaal athil
maanudar vettrumai yillai
yenngal seikaikalellaam ingu
yaavarkkum ondrenal kaaneer
Nigarendru kottu murase intha
neelam vaazhbava rellam
thagarendru kottu murase poimmaich
saathi vaguppinai yellam
Anbendru kottu murase athil
aakkamun daamendru kottu
Thunbangal yaavume pogum verunj
soothu pirivugal poanaal
Anbendru kottu murase makkal
aththanai perum nigaraam
inbangal yaavum perugum ingu
yaavarum ondrendru kondaal
Udanpiranth thaargalai pole ivv
vulagil manitharel laarum
idamperi thunduvai yaththil ithil
yethukkuch sandaigal seiveer?
Marathinai nattavan thaneer nangu
vaarthai oangidach seivaan
sirathai yudaiyathu dheivam ingu
sertha unavellai yillai
vayitrukuch soarundu kandeer ingu
vaazhum manitharel lorkum
payitriuzhuthundu vaazhveer pirar
pangaith thiruduthal vendaam
Udanpiranth thavargalai pole ivv
vulaginil manitharel laam
thidangonda varmelinthorai inguth
thindru pizhaithida laamo?
valimai yudaiyathu dheivam nammai
vaazhnthidach seivathu dheivam
melivukandaalum kuzhanthai
veezhththi mithaththida laamo?
Thambi setre melivaanaal annan
thaanadimai kolla laamo?
sembukkum kombukkum anji makkal
sitradi maipadalaamo?
Anbendru kottu murase! athil
yaarkkum viduthalai undu
pinbu manithargalellaam kalvi
petrup pathampetru vazhvaar
Arivai valarthida vendum makkal
aththaniai perukkum ondraai
siriyarai membadach seithaal pinbu
dheivam yelloraiyum vaazhthum
Paarukulle samaththanmai thodar
patrunj sagothara thanmai
yaarukum theemai seiyaathu puvi
yengum viduthalai seiyum
vayirtrukkuch soarida vendum ingu
vaazhum manitharuk kellaam
payittrip malakalvi thanthu inthap
paarai uyarthida vendum
Ondrendru kottu murase! anbil
Oankendru kottu murase!
nandrendru kottu murase! intha
naanil maantharukuk kellaam
