இதயதிருடனின் கவிதை உலகம் IDKU 19/1/23

மரணம் அருகில் வந்தாலும்

உன் மடியில் மடிந்திட வரம் கேட்பேன்

மறு பிறவி உன்னுடன் இருக்க

நினைக்கிறேன்

உன் காதலனாக இல்லை

உன் உயிராக

உனக்காக துடிக்கும் இதயமாக

நீ இருக்கும் வரை நானும் துடித்து

கொண்டே இருக்க ஆசை உனக்காக

ஒன்றையை நினைத்து தன்னையே மறப்பது தவமென்று சொன்னால்

நான் உன்னையே நினைத்து

என்னையே மறப்பதும் கூட தவம்தான்

அதிகாலை சூரியன்

அந்தி மாலை நேர சூரியன்

இரவை தாலாட்டும்

நட்சத்திரம் நிலா இப்படி

நிஜங்கள் மறந்து போனாலும்

நீ தந்து சென்ற உன் நினைவுகளை

என்றும் மறக்க முடியவில்லை அன்பே

எப்படி வேண்டுமானாலும் வாழ்ந்து விட்டு போங்க ஆனால் ஒன்னு மட்டும் நினைவில் வைத்து கொள்ளுங்கள் உங்களால் ஒருத்தர் அழவோ

அழியவோ கூடாது வாழும் ஒரு வாழ்க்கை

உண்மையா எல்லாருக்கும் பிடித்தா மாறி வாழ்ந்து விட்டு சென்றால் இறந்த பின்னும் உன் பெயர் இந்த உலகில் வாழ்ந்து கொண்டு இருக்கும்

என்னதா அன்பு பாசம் வச்சிருந்தாலும் நாம் கோபத்தில் பேசும் ஒரு சில வார்த்தைகள் நம் மனதுக்கு பிடிச்ச சில அன்பான உறவுகளை இழக்கிறோம்

அந்த கோபத்தில் அன்பு நிறைய இருக்கு புரிந்து கொண்டா சரி

காதல் என்பது ஊர் சுற்றுவதும் பொருட்கள் வாங்கி கொடுப்பதும் மட்டும் இல்லை இறுதி காலம் வரை உண்மையான அன்போடு ஒருவருவொருக்கு விட்டு கொடுக்காமல்

இருப்பதே காதல்

நான் அப்படி வாழ்ந்தன் இப்படி வாழ்ந்தன் பெருமை பேசும் அனைவரும் மரணம் எப்போ வரும் என்று தெரியாது நீ வாழும் வாழ்க்கையில் பெண்களை மதிக்க கற்று கொள்ள வேண்டும் காசு பணம் இருந்தா உன்னிடம் அனைவரும் இருப்பாங்க சொந்தம் பந்தம் எல்லாம் அது உன்கிட்ட இல்லனா நீ , நடை பிணம் ஆகிவிடுவாய் அப்படி ஆன உன்னை மீட்டு ஒரு நிலை கொண்டு வர இந்த உலகில் ஒருவரால் முடியும் அது உன் மனைவியாக இருக்கம்

உலகில் அனைத்து தியாகங்கள் உள்ளது அதில் பெண்ணின் தியாகத்துக்கு ஈடு இங்கு ஏதும் இல்லை அம்மா அப்பா அண்ணா தம்மி தங்கை அக்கா மொத்த சொந்தம் இழந்து வரும் அவளிடம் சீதனம் எண்ணும் கொடுமை ஒரு ஆண் கொடுக்கிறான் ஒரு சிலர் கொஞ்சம் யோசி மனிதா இவளோ தியாகங்கள் பண்ணி வரும் அவளுக்கு நீ என்ன சீதனம் கொடுக்க போகிறாய்

அன்பின் ஆழம் எவ்வளவு என்பதை